مطالعه آزمایشگاهی کاهش غلظت آلاینده های آمونیاک و هیدروژن سولفید از پسآب مخازن slops پالایشگاه شیراز

در این تحقیق، کارایی فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته (aop) شامل استفاده از ازن، استفاده از هیدروژن پراکساید با هدف تعیین شرایط بهینه برای تصفیه پسآب مخازن slops پالایشگاه شیراز مورد ارزیابی قرار گرفته است. پسآب این مخازن دارای مقادیر قابل توجهی آمونیاک، هیدروژن سولفید و آلودگی های آلی می باشد. به منظور تعیین بازدهی سیستم، پارامترهای درصد حذف cod، درصد حذف سولفید و درصد حذف آمونیاک انتخاب شده اند. تأثیر پارامترهای عملیاتی مختلف شامل: غلطت اولیه آلاینده ها، غلظت هیدروژن پر اکساید، وجود و یا عدم وجود لامپ uv ، ph و دما مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در هنگام استفاده از ازن، در شرایط بهینه، میزان درصد جداسازی سولفید و cod به ترتیب 100% و 97% می باشد. این در حالی است که این مقادیر هنگامی که از هیدروژن پراکساید استفاده شود به ترتیب برابر با 95% و 87% می باشد. همچنین نتایج گویای آن است که به دلیل پیوند هیدروژنی قوی که بین مولکول های آمونیاک و آب قرار دارد، فرآیند های اکسیداسیون پیشرفته شیمیایی به تنهایی قابلیت چندانی در کاهش غلظت آمونیاک ندارند. استفاده از ترکیب روش هایaop و امواج مایکروویو باعث افزایش میزان جداسازی آمونیاک تا حدود 99% شده است .